ഐശ്വര്യത്തിന്റെ പുതു വര്ഷാരംഭത്തിനു തുടക്കം കുറിച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടുമൊരു വിഷു കൂടി...
കണി വെള്ളരിയും കണിക്കൊന്നയും കൈനീട്ടവുമായുള്ള ഒരു മനോഹര വിഷുവായിരുന്നു ഇന്നലെ വരെ മനസ്സില്. ഈ പറഞ്ഞ സകല വസ്തുക്കളും ഞാന് കണിയില് കണ്ടു. പക്ഷെ ഈ വിഷു മനോഹരമായിരുന്നില്ല. മനസ്സില് ഇരുട്ട് മാത്രം നിറഞ്ഞ ഒരു അമ്മയുടെ മുഖം എന്റെ മനസ്സില് തെളിയുമ്പോള് ആഘോഷങ്ങള് എന്റെ മനസ്സില് എത്തില്ല. ആ അമ്മയേയും കുടുംബത്തേയും നിങ്ങളറിയും. ആറ്റുനോറ്റു അവസാനം ജനിച്ച നന്ദന മോളെ നക്ഷ്ട്ടപ്പെട്ട മലയാള വാനംമ്പാടി കെ.എസ്.ചിത്ര...
ഈ ലോകത്ത് കളിച്ചു മതിയായിട്ടില്ല ആ കുഞ്ഞിന്. അവളെ കൊന്ജിച്ചു മതിയായിട്ടില്ല ആ അച്ഛനും അമ്മക്കും. അവരുടെ പിന്വിളികള്ക്കു കാത്തു നില്ക്കാതെ അവള് യാത്രയായി. കൃഷ്ണനെ മനസ്സറിഞ്ഞു പ്രാര്ഥിച്ചു കിട്ടിയ സമ്മാനം, കണ്ണന് കണി വെക്കുന്ന വിഷു തലേന്നു തന്നെ തിരിച്ചെടുത്തു. ഒരു നന്ദനയില് ഒതുങ്ങേണ്ടതല്ല ഈ ലേഖനം. നമ്മുടെ അശ്രദ്ധ മൂലം ജീവിതം നക്ഷ്ട്ടപെടുന്ന ഒരുപാടു കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ വേദനയും ഇതില് നാം കാണണം...റോഡരികുകളില് കാണുന്ന ഒരു വാക്യം ഇപ്പോള് എന്റെ മനസ്സില് വരുന്നു...
"ഒരു നിമിഷത്തെ അശ്രദ്ധ , ഒരായുസ്സിന്റെ കണ്ണീര്... "
ആ കുഞ്ഞു മനസ്സിന്റെ ആത്മശാന്തിക്ക് വേണ്ടിയൊരു പ്രാര്ത്ഥനയാണ് ഇന്ന് വേണ്ടത്...അല്ലാതെ സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ഒരാശംസയല്ല ...
No comments:
Post a Comment